Tablica Nr 5

5.JAKUB

Wtedy Jakub podał Ezawowi chleb i gotowaną soczewicę. Ezaw najadł się i napił, a potem wstał i oddalił się. Tak to Ezaw zlekceważył przywilej pierworodztwa (Rdz 25,34).

Kiedy Jakub wyszedłszy z Beer-Szeby wędrował do Charanu, 11 trafił na jakieś miejsce i tam się zatrzymał na nocleg, gdy słońce już zaszło. Wziął więc z tego miejsca kamień i podłożył go sobie pod głowę, układając się do snu na tym właśnie miejscu. 12 We śnie ujrzał drabinę opartą na ziemi, sięgającą swym wierzchołkiem nieba, oraz aniołów Bożych, którzy wchodzili w górę i schodzili na dół. 13 A oto Pan stał na jej szczycie i mówił: „Ja jestem Pan, Bóg Abrahama i Bóg Izaaka. Ziemię, na której leżysz, oddaję tobie i twemu potomstwu (Rdz 28,10-13).

Jakub i Ezaw byli bliźniakami, synami Izaaka. Przy tych postaciach jawi się tzw. „problem pierworództwa”- każdy z synów chciał być tym pierwszym, pierworodnym, błogosławionym przez ojca.

Ezaw urodził się jako pierwszy, chwilę po nim urodził się Jakub. I to właśnie Jakubowi zależało szczególnie na pierworództwie. Pewnego razu, kiedy Ezaw wrócił głodny i zmęczony, poprosił brata o miskę soczewicy. Jakub obiecał że nakarmi brata, pod warunkiem że ten odda mu swoje pierworództwo. I tak się stało. Jednak Jakubowi brakowało do pełni szczęścia błogosławieństwa ojca.

Gdy ich ojciec, Izaak, był już w podeszłym wieku i niedowidział, czuł że śmierć jest już blisko, dlatego postanowił udzielić swego błogosławieństwa swemu pierworodnemu Ezawowi. Jakub, za namową matki Rebeki, udał się do ojca i podszył się pod swojego brata. Izaak nie zorientowawszy się, pobłogosławił Jakuba.

Ezaw wpadł we wściekłość i postanowił zabić swego brata. Jakub uciekał przed bratem i w drodze do Charanu zatrzymał się na nocleg pod drzewem. Tam we śnie ujrzał drabinę sięgającą nieba i Aniołów Bożych na niej. Bóg pobłogosławił Jakubowi słowami: „Ziemię na której leżysz oddaję tobie i twemu potomstwu”.

Jakub jawi się jako kolejna postać, z którą Bóg zawiera przymierze.

CIEKAWOSTKA: Soczewica jadalna zalicza się do najstarszych roślin strączkowych uprawianych przez człowieka. Była ona powszechnie uprawiana jeszcze w czasach starotestamentalnych. Nasiona soczewicy są bardzo pożywne. Spożywano je gotowane lub wykorzystywano je jako dodatek do pieczenia chleba, mielono także na mąkę.